Բարև Լանգ
Ես անգլերենով եմ գրում, քանի որ ավելի եմ ուզում հմտանալ լեզվի մեջ և ներողություն եմ խնդրում նամակիդ չպատասխանելու համար։ Երբ մենք ժամանեցինք Բոստոն ես սկսեցի հաճախել դպրոց, և շատ աշխատանք ունեմ անելու։ Ես ատում եմ այս քաղաքը։ Ես չեմ կարողանում հասկանալ, թե ինչ են մարդիկ խոսում։ Նրանց առոգանությունը շատ տարօրինակ է։ Ես կարոտում եմ Շանհայը և մեր նվագախմբում նվագելը։ Ես փորձում եմ հմտանալ կիթառ նվագելուն, բայց դիմացի հարևանը բարկանում է, քանի որ նրա աղջիկը ջութակ է նվագում, և ասում է, որ աղմուկը խանգարում է իրեն։ Մի անգամ տեսա նրա սևեռուն հայացքը պատուհանից ինձ նայելիս։ Մտածում եմ, որ նա ինձ նույնպես ատում է։ Նա իսկապես գեղեցիկ է….
Հե՛յ , ես ստիպված եմ դադարեցնել գրելը։ Իմ մայրիկը հենց նոր վերադարձավ աշխատանքից և ես չեմ վերջացրել տնային աշխատանքս։ Խնդրում եմ շուտ պատասխանիր։ Ես ուզում եմ իմանալ ինչ ես դու անում Լոնդոնում։ Իսկ դու հասկանո՞ւմ ես նրանց առոգանությունը։
Հ.Գ. Կարծում եմ՝ սիրահարվել եմ:
Դեշին անջատեց համակարգիչը և բացեց իր անգլերենի գիրքը, բայց դժվարանում էր կենտրոնանալ անկանոն բայերի վրա։ Նա չէր դադարում մտածել դիմացի շենքի աղջկա մասին։ Աղջիկը ուներ գեղեցիկ աչքեր։ Նա բացեց իր ննջասենյակի պատուհանը և նայեց դեպի փողոց։ Նրա պատուհանը նույնպես բաց էր և լսելի էր աղջկա ջութակի դասական երաժշտությունը։ Աղջիկը հրաշալի էր։
— Նա հավանաբար չի սիրում ռոք երաժշտությունը, — մտածեց Դեշին:
-Դու ավարտե՞լ ես քո տնային աշխատանքը: Դեշիի մայրիկը բացեց դուռը։
-Արագացրու, կես ժամից ընթրիքը պատրաստ կլինի։ Նա քաղցած չէր: Դեշին չկարողացավ քնել գիշերը և հաջորդ առավոտյան ուշացավ դասից: Նա տնից դուրս վազեց և հանդիպեց աղջկան: Աղջիկը նստած էր իր հայրիկի մեքենայում՝ պատուհանը բաց: Դեշին գցեց իր դպրոցական պայուսակը իսկ աղջիկը շրջվեց և տեսավ Դեշիին։ Նա չէր կարողանում շարժվել։ Նրա աչքերը կանաչ էին: Նախկինում երբեք չէր տեսել ինչ-որ մեկին կանաչ աչքերով: Նա ժպտաց նրան բայց նա պարզապես նայեց նրան, կարծես նա գոյություն չուներ:
Շարունակելի….
Hi Lang
I’m writing in English to practise. I’m sorry I didn’t answer your email. I started school the day after we arrived in Boston and I’ve got too much work to do. I hate it here. I can’t understand what people are saying. The accent is very strange.
I miss Shanghai and I miss playing in the band with you. I try to practise the guitar, but the neighbour who lives opposite is angry because his daughter plays the violin and he said the noise disturbs her. I saw her staring out of the window at me. I think she hates me too. She’s really beautiful…
Hey, I’ve got to stop. My mum just came back from work and I haven’t finished my homework.
Please write back soon. I want to hear about what you’re doing in London. Can you understand the accent?
Deshi
PS: I think I’m in love!
Deshi turned off the computer and opened his English book, but it was difficult to concentrate on irregular verbs. He couldn’t stop thinking about the girl in the building opposite. She had beautiful eyes. He opened his bedroom window and looked across the street. Her window was open too and he could hear her practising classical music on her violin. She was very good. “She probably hates rock music!” thought Deshi. “Have you finished your homework?” Deshi’s mum opened the door. “Quick! Dinner is in half an hour!” He wasn’t hungry.
Deshi couldn’t sleep that night and he was late for school the next morning. He ran out of the house and there she was! She was sitting in her dad’s car with the window open. Deshi dropped his schoolbag and she turned to look at him. He couldn’t move. Her eyes were green. He’d never seen anyone with green eyes before. He smiled at her but she just stared at him like he didn’t exist.
To be continued…
«Մխիթար Սեբաստացի» կրթահամալիր Անահիտ Մելքոնյան 